Wilde bloemen en wild gespot.

Na dagen van heel warm lenteweer is er gisteren een verlossende bui regen gekomen. De grond had het echt nodig en het gras kan weer lekker gaan groeien. Buiten ruikt het nog steeds alsof we op een bloemeiland wonen. Zoete geuren van de bloemen. In de bermen staan er volop lelietje van dalen te bloeien. Deze worden dan ook weer geplukt door mensen die de auto er gewoon even aan de kant voor zetten. De lupines staan hier en daar al bijna te bloeien en er komt nog veel meer. Vandaag is het moederdag in Zweden. Volgens mij kunnen de zomerbloeiers nu naar buiten zonder kans op nachtvorst. De dalia's, die ik binnen al aan het voorkweken was) zijn naar buiten verplant. Ook de vleitige liesen en begoniatjes. Hopelijk wordt het een kleurrijke zomer.

Wij hebben weer een prettige week achter de rug. Een kleine groep maakten voor een paar dagen, gebruik van ons groepsverblijf en een paar huisjes. 's Morgens ontbijten bij ons en het avondeten werd in het restaurant Kalasmakeriet på Prästgårn gegeten. Tevreden gasten die, zoals ze zelf zeiden, graag weer terug willen komen. Ook op de camping druppelt het met gasten. Er zijn zelfs nieuwe seizoengasten gekomen (uit Nederland).

De afgelopen week heb ik best veel "wild" gezien vind ik. Het begon met een klein slangetje (hazelworm??) in mijn mini "moestuin" Hoewel het dier waarschijnlijker meer van mij schrok dan ik van de slang, hield ik hem wel in de gaten tijdens het zaaien van rode bietjes en radijsjes. Op een andere avond kwamen we een grote eland, een moeder ree met een nog heel klein jong tegen. Gisteren stak er tijdens een ritje naar Sunne nog een vos over. Ook lijken er steeds meer vogeltjes te komen. Koolmezen, kwikstaartjes, e.d. zijn goed te herkennen. Hoe de vogeltjes met een roodachtige borst (geen roodborstje) heten is nog niet bekend bij ons. Wachten op een vogellaar die het wel weet dus. Hopelijk gaan we weer een goede week tegemoet met toch wel weer een aangenaam zonnetje.

Een bedrijvig weerkend.

Even op maandag een berichtje op het blog.

Een bedrijvig weekend hebben we achter de rug met mooi weer. In het openluchtmuseum van het dorp was een hondententoonstelling. Daardoor wat nieuwe gasten (en hun honden) op de camping. Daarnaast een paar huisjes in de verhuur. Niet slecht voor half mei.
Verder zijn we druk met het opruimen van takken geweest. Gerard met het aftimmeren van raamlijsten. Deze moeten daarna dan nog even geschilderd worden. Daarnaast gaan de normale sopwerkzaamheden door. Geen tijd voor verveling dus.
Buiten beginnen de geuren weer reukbaar te worden van bloemen die bloeien. Heerlijk. Daarbij worden de dagen weer langer. Een bijna volle maan en een nieuw begin van de dag rond half 3 's nachts brengt langzaam het gevoel van het naderende voorjaar naar ons toe. Nog een ruime maand en de dagen worden weer korter. Deze periode is er een van genieten.

Specht aan bouwen of slopen?

In mijn leven is het nog nooit voorgekomen (zover ik weet)  dat er op de dag voor mijn verjaardag, op de wereld waar ik woon, een wit laagje van sneeuw lag. Afgelopen donderdag reden we echt nog even in een witte wereld. De temperatuur was dus aan de lage kant de afgelopen week.
Tussen 2 haakjes ' iedereen hartelijk dank voor de felicitaties die ik heb mogen ontvangen'. Dat gaf een echt verjaardagsgevoel.

Afgelopen woensdag ben ik weer naar huis terug gekomen uit Nederland vandaan. Genoeg geknuffeld en voorlopig kan ik er weer even tegen. Doordat er best wat regen is gevallen de afgelopen week, begint het gras aardig groen te kleuren en kan de maaimachine binnenkort uit zijn winterslaap gehaald worden. Ondertussen zijn er verschillende vogels op een nest gaan zitten denk ik. Vandaag zelfs voor de eerste keer dit jaar de koekoek gehoord. Die is ook weer in de buurt.
Een anders vogel (zwarte specht?????) lijkt ondertussen in een kunstwerk van Gerard zijn huis uit te hakken. Met regelmaat had ik deze al gespot. Hoewel ik niet precies wist wat zijn bedoeling was. Resultaat hieronder! Mischien is het wel gewoon vandalisme.

Even knuffelen

Op 30 April wordt in Zweden afscheid van de winter genomen door middel van grote vuurstapels. Op die datum liet koning winter nog even zien dat hij nog niet helemaal vertrokken was. Kou en zelfs wat vlokjes sneeuw vielen naar beneden, die dag. Het koor dat kwam zingen voor die gelegenheid deed dat onder het nieuwe terrasdak bij het restaurant. Hopelijk hebben deze vuren de winter voor een paar maanden verjaagd. Op 1 mei was het weer in ieder geval wat aangenamer hoewel het wel wat fris was.

Afgelopen vrijdag werden we rond half 9 bezocht door een grote zaagmachine die binnen een half uur ongeveer 25 bomen omzaagde. Volgende week gaat er hard gewerkt worddn om hier de meeste resten van op te ruimen. Maar nu even niet. Toen ons kleinkind een paar weken geleden via Skype vroeg "oma, wanneer kom je weer?" Had ik het even lastig en besloot (in overleg met Gerard)  even voor een paar dagen naar Nederland te gaan. Vandaag dan ook den heerlijke dag gehad in het spoorwegmuseum in Utrecht. Treinen bekeken, geglijd van de glijbaan en andere avonturen beleefd. Deze paar dagen is het even genieten en vooral veel knuffelen.