Glibberen met de auto.

Het is weer een aardige week die we achter de rug hebben. Gasten in onze huisjes om te skieen en gasten uit Gräsmark die de zaal gehuurd hadden gister om een 50ste verjaardag te vieren. Ook erg leuk. Tijdens de laatste 3 maanden is dat al voor de 4de keer gebeurd. Niet slecht vinden wij.

Het weer blijft wel een beetje wisselend. De ene dag is het wakker worden en alle sneeuw lijkt bijna te zijn verdwenen op de paden. Een dag later kan er weer een leuke laag sneeuw liggen. Hoe vreemd kan de winter dit jaar zijn.
Tijdens een autorit had Gerard zich hier dan ook op verkeken (vond ik). We hadden boodschappen gedaan en reden op de heenweg over een verharde en schone weg. Op de terugweg besloot Gerard een binnenweggetje te nemen. Niet in het besef dat dit wel eens erg glad kon zijn. Langzaam en met grote concentratie zijn we daar overheen gereden. De weg leek wel een ijsbaan waarop onze spikes-banden ook niet zoveel grip hadden. Mijn grootste onrust was het feit dat Sam thuis zat, terwijl wij misschien wel van de weg zouden glijden in de middel of de bossen waar geen normaal denkend mens zich zou wagen als je er niets te zoeken had.
Dit gaat voorlopig dus niet meer gebeuren.

Ook de koolmezen weten niet waar ze aan toe zijn, denk ik. In een nest-pot aan ons huis lijken ze al druk met het inspecteren van de nestgelegenheid. Of dit ook gebruikt gaat worden is mij nog niet duidelijk. Er zijn nog geen takjes of ander nestmateriaal naar toe gebracht. Of ze zijn een beetje lui en gebruiken het oude nest wat er waarschijnlijk nog in zit. Het wordt in de gaten gehouden.

 

Genieten van de spelen op tv.

Een week met wisselende weertypen.  Gisteren een hele dag neerslag gehad met perfecte sneeuwpoppen plaksneeuw.  Vanmorgen regenachtig en de meeste sneeuw op de weg weer verdwenen. Gasten laten zich hierdoor niet weerhouden. Er kan nog steeds geskied worden bij SkiSunne en ook iets noorderlijker. Dat is maar goed ook, omdat volgende week hier de sportlov (voorjaarsvakantie) begint. Daardoor komen er nog wat nieuwe gasten. Ondertussen is het genieten van de olympische spelen op tv. Zowel Nederland als Zweden doen het leuk. Genieten doe ik ook tijdens het wandelen met Sam, als ik sporen spot die in de sneeuw zichtbaar zijn. Sporen van reeën,  elanden en vossen. Overdag zijn ze niet zo goed te zien te zien, maar ze zijn er dus wel.

Gisteren zijn we prima vertegenwoordigd op een beurs in Nederland.  Voor de 2de keer dat ik er zelf niet bij was. Maar de eerste reacties zijn binnen, dus de vertegenwoordigers hebben prima werk verricht.  Grote dank hiervoor. Waar ik zelf verbaasd over was over een vraag,  m.n. of families welkom zijn waarvan een van de familieleden het syndroom van down heeft.

Voor mij niet meer dan logisch dat iedereen welkom is . Het schijnt dat dat toch niet overal zo logisch is. Een beetje gek.

Elanden gespot maar geen foto.

De temperatuur rond, onder en boven het vriespunt, van de afgelopen week heeft gasten er niet van weerhouden om van hun vakantie te genieten. Er kon gereden worden op sneeuwscooters die van te voren gereserveerd waren. Andere gasten namen eerst een lang-laufles in de Ski-tunnel voordat ze zich op de verschillende banen in de omgeving waagden. En er werd gekeken naar de auto's die de Zweedse rally reden.

We hebben eigenlijk een leuke week achter de rug waarbij alle huisjes verhuurd waren. Een kadootje kregen we tijdens een autorit naar Charlottenberg. 4 elanden stonden aan de rand van het bos naar ons te staren. Jammer geen fototoestel mee dus niet vast kunnen leggen.
Gerard was deze week met regelmaat in onze nieuwe sanitaire familieruimte aanwezig. Dit is een ruimte waar douche, toilet en wastafel aanwezig is. Ook komen hier een aantal beugels in zodat gasten die minder mobiel zijn of in een rolstoel zitten hier ook gebruik van maken. Langzaam begint deze steeds mooier te worden. We zijn nog even lekker bezig.

Koning Winter speelt een spelletje.

Koning Winter is deze winter wat wispelturig. Afgelopen dinsdag toen Gerard mij vanaf het vliegveld Gardemoen bij Oslo kwam halen sneeuwde het behoorlijk. De snelheid van de auto moest door de vallende sneeuw aangepast worden. Vanuit een groen Nederland naar een winters Noorwegen en vervolgens Zweden. De sneeuwval ging een aantal dagen en nachten vrolijk door. Het heeft Gerard de nodig tijd gekost om de weg weer begaanbaar te maken met tractor en sneeuwschuif. Koud was het niet met een paar graden onder 0. Gisteravond heeft koning Winter besloten om de temperatuur te laten stijgen naar een paar graden boven 0. Gevolg was dat Sam, onze hond, de sneeuw langzaam van ons dak hoorde glijden. Hij slaapt dan niet rustig en ging bij ons op de grond aan het voeteinde van ons bed liggen. Wij zelf hoorden de sneeuw pas vallen als deze daadwerkelijk op de grond bonst.
De winter lijkt wel weer een beetje voorbij dus. Hoewel, sneeuw ligt er nog genoeg op de weg en in het bos. Moeizaam om in te lopen en niet lekker bij slechte voorbereiding. Een warme broek en de pijpen over de laarzen is het fijnste. Geen sneeuw in de laarzen en geen natte sokken. Bij luiheid en dit niet even doen is het gevolg sneeuw in de laarzen en koude, natte sokken.
Of de winter nog meer verrassingen heeft aankomende tijd moeten we maar afwachten.