Extra handen.

Gisteren (zondag) was het moederdag, hier in Zweden. Iets later dan in Nederland maar dezelfde cadeaus liggen volop in de winkels. Taart, plantjes enz.
Wij genieten hier nog steeds van mooi zomerweer. Het is buiten erg droog. Er is een vuurverbod uitgegeven door de brandweer en de provincie. Een beetje regen zal we goed zijn voor de grond.
Planten schieten evengoed de grond uit. Een bosje lelietjes van dalen staan heerlijk te geuren op de balie van de receptie.

Hoe mooi is het om deze zo vers te kunnen plukken. De lupines doen als volgt hun best om in de bermen te gaan bloeien. De mooiste periode van het jaar vind ik. Coby (onze hulp) heeft haar langste tijd bij ons er op zitten. Een pittige dame die naast hard werken ook nog verschillende flinke ritten heeft gemaakt op de fiets. Sunne, Arvika en Torsby afstanden die niet niks waren, maar niet voor Coby. Gewoon lekker fietsen is het antwoord. Wandelen en zwemmen waren ook een paar hobby's. Vandaag was een duik geen overbodige luxe. Een tijdje maaien op de zitmaaier zorgde ervoor dat het hele lijf stoffig was. Voor zo'n eerste keer maaien op een zitmaaier behoefde wel even uitleg door Gerard. Coby was blij en wij ook blij. Een heerlijke hulp.

 

Even controleren.

Het mooie weer in mei houdt niet op. Onze naaldbomen, die toch ieder jaar wat stuifmeel loslaten voor nieuwe dennenappels,  geven nu al een gele gloed door de lucht. (normaal in juni). Alles is fris groen en de lelietjes van dalen zijn bijna aan het bloeien. Warme meidagen en Pinksterdagen. Hier in Zweden wordt de 2de Pinksterdag niet gevierd. Maar in de omliggende landen wel. We hadden dan ook aardig wat gasten afgelopen weekend.

 

Afgelopen zaterdag wilde een groep een kanotocht gaan maken over de rivier. Om er zeker van te zijn dat de weg naar de rivier toe en er in of op de rivier geen obstakels zoals bomen lagen moest de trip toch eerst even onderzocht worden. Samen met Coby. Coby helpt ons op dit moment met een aantal klussen en vindt gelukkig bijna alles leuk. Op de fiets naar Sunne heeft ze al ondernomen. Dat was nog niet ver genoeg dus nog maar een stukje door naar Lysvik. Al met al denk ik toch wel bijna 70 a 80 km. voor een tochtje met de kajak over de rivier stond ze ook wel open. De motorzaag mee om in het bos de bomen weg te zagen die echt in de weg lagen. Een stuk of wat lagen echt over het pas naar de rivier en kon Gerard makkelijk weg halen. Daarna Coby en ik samen een heerlijk ontspannen tocht maken over de rivier. Rust en stilte (maar geen wild gezien). De groep kon een dag later in ieder geval veilig op pad.

 

 

Eindelijk bij de club van 60+.

De tijd vliegt. Gerard zijn ouders en onze zoon zijn voor een aantal dagen op bezoek geweest. In die periode is de winter hier officieel op 30 april afgesloten en het voorjaar welkom geheten. Bij het meer hier in het dorp werd dat gevierd met de jaarlijkse vuurstapel, gezang en gedichten.

Een paar dagen later kwamen onze andere kinderen en kleinkinderen op bezoek en nog een dagje later zus met haar manlief en een van de zonen met vrouwlief en hun 2 kinderen. Dit ter eren van het feit dat ik mijn 60ste verjaardag zou meemaken. Familie, vrienden en kennissen stonden er op mijn verlanglijstje.

 

10 jaar geleden werd is verrast met een bezoek van mijn moeder en oudste zuster, Gerard zijn ouders, zwager en schoonzus. Daarnaast hadden een aantal oud-collega's besloten om mij te verrassen. Dat was echt een hele grote verrassing en heel stiekem geregeld.

 

Deze keer waren er dus 3 kleinkinderen bij. Onze oudste kleindochter (van 2 jaar) had net de waterpokken gehad. Deze dan ook doorgeven aan haar jongere zus van nog geen 2 maanden. Gelukkig, tot nu toe, nog niet zo heel erg maar toch vervelend. Wel hebben we genoten van elkaar en van het mooie weer. Want dat speelde goed mee.

 

Iedereen is ondertussen weer vertrokken.

Ook onze groep met motorrijders die hier voor de 5de keer en paar dagen te gast waren. Het "normale" leven begint weer met schoonmaken, wassen, strijken, enz. maar het waren waardevolle weken samen.