Een kleindochter en reisje per trein.

Wij zijn blij. Onze dochter en schoonzoon hebben een dochter gekregen. Suze is haar roepnaam. Ook haar "grote" broer van 5 jaar is er blij mee. Een paar dagen voor de geboorte vond hij dat de buik van zijn moeders erg leek op de "buik" van een flinke peer.  

 

Gelukkig is deze buik weer redelijk geslonken en het resultaat mag er zijn.

Ondertussen genieten wij ook van de extra aandacht die haar broer even nodig heeft. Zoals b.v. het meegaan naar de zwemles. Hij  heel erg zijn best om te laten zien hoe goed het al gaat. Prachtig om te zien.

Fijne momenten in de novembermaand. Ook een reisje per trein was voor onze kleinzoon een feestje. Alleen niet voor zijn oma. Mijn kleinkind voor de eerste keer van zijn leven zwart te laten rijden was niet de bedoeling. Maar een treinkaartje kopen is een dure, en in mijn ogen, een bijna onmogelijke zaak. Een ov-chipkaart moest er gekocht worden. In mijn beleving was de 7,50, die deze kaart kostte, gelijk een deel van het reisgeld. Dat was niet zo dus. De kaart van 7,50 moest nog opgeladen worden. Dit gedaan met 10 euro. Dat bleek nog niet genoeg te zijn, dus nog maar eens 10 euro erbij. In de veronderstelling dat ik hiermee ook het kaartje van mijn kleinzoon kon bekostigen. Dat was niet mogelijk. Even met de auto naar een groter station rijden waar misschien personeel zat die informatie kon geven, was een mogelijke oplossing. Dat lukte dus niet. Door informatie, die een wachtende passagier gaf, toch het risico maar genomen om geen kaartje te kopen voor de kleine jongen maar wel zijn feestje te geven van een treinreisje. Klantvriendelijk is het echt niet bij de Nederlandse Spoorwegen. En ik kan de taal nog lezen. Voor mensen die dat niet kunnen is het een bijna onmogelijke zaak.   

Eerste sneeuw.

Het is bijna een week geleden dat Zweden bekend maakte bij de grensen te gaan controleren of mensen die de grens over willen een geldige legitimatie hebben. Het zal in de praktijk misschien betekenen dat er gewacht moet gaan worden voordat men de grens overkan. Hoe lang deze controlles gaan duren is voor mij nog niet duidelijk.
Ondanks dat het schrijven op het blog iets minder is dan voorheen, betekent niet dat er niets gebeurd. Gerard heeft de meeste gebouwen watervrij gemaakt voor de winter en kano's en kajakken zijn opgeborgen op hun winterplek. Ook hebben we de tafels en stoelen opgeruimd voordat het echt begint met vriezen en sneeuwen. Hoewel het zacht herfstweer is, kan het bij een heldere nacht vriezen. De eerste sneeuw is gevallen en weer gedooid. Langzaam gaan we richting de Kerst. In de winkels is dat volop te zien aan allerlei spullen die gekocht kunnen worden om alles nog sfeervoller te maken. Er zijn nog steeds gasten, voor een aantal dagen per week. Ondertussen komen de reserveringen voor 2016 weer binnen. Erg leuk.  

Een late blog!

Mijn Zus heeft gelijk gehad. Het laaste blog had ik geschreven op 12 oktober. Niet dat er niets gebeurd is.

Er zijn een aantal jagers geweest meer dan een ruime week geleden. De appeloogst is binnen (ongeveer 12 appeltjes van klein tot middelmatig) van 1 boom die zeker smakelijk waren. (Het was de eerste keer dat deze boom appels gaf had. De meeste energie van de boom, ging naar overleven nadat de boom een paar keer omgereden was door een auto.) De appels waren heerlijk en een deel werd gebruikt voor een appelcake die genuttigd werd tijdens een bedrijfsbijeenkomst georganiseerd door het touristbureau van Sunne. 2 keer per jaar is er een bijeenkomst, in de herfst en in de lente). Bedrijven die iets met toeristen te maken hebben worden uitgenodigd en hebben de keus om wel of niet te komen. Deze keer werd de bijeenskomst bij ons gehouden. Naast de nieuwtjes en datums van evenementen voor het nieuwe jaar vanuit de gemeente is het goed om andere mensen uit dezelfde branche te ontmoeten en ervaringen uit te wisselen.

Een paar dagen later zijn we richting Nederland gereden om daar vakantie te houden en familie weer even te zien. Ons kleinkind had herfstvakantie zodat we samen een aantal uitstapjes konden gaan maken. Zowel hij als wij hebben hier erg van genoten. Een dagje Julianatoren en uitstapje naar de orgideeenkwekerij en kijken naar de zwemles. Heerlijk.
Nu hier in Zweden weer aan de gang met administratie en meer klusjes. Er loopt namelijk niets weg.