God Jul och Gott Nytt År

De Kerstdagen staan voor de deur. Boekingen komen al weer leuk binnen. Gerard zijn ouders zijn weer naar huis vertrokken.
Het is alleen jammer dat het weer een beetje onstabiel is. Sneeuw, regen, wind, vorst, dooi en zon. Dat is wat er de afgelopen tijd voorbij kwam. Het ziet eruit dat we geen witte Kerst krijgen. Hoewel dat vorig jaar ook zo was, tot 2de Kerstdag. Toen viel er nog een aardige pak sneeuw naar beneden. Het wisselende weer geeft af en toe wel wat problemen op de weg met wat gladdigheid.

Toen wij hier 10 jaar geleden naar toe verhuisden kregen we de eerst lichte sneeuw rond de Kerstdagen. Heerlijk na de winters in Nederland. Sneeuw hoort echt bij winter vind ik en geeft een fijne sfeer. Alle verschillende jaargetijden hebben hun eigen charme vind ik. 10 jaar zijn we hier nu. Het afgelopen jaar is tot nu toe het zwaarste geweest wat lijf en leden betreft. Een ongeluk zit nu eenmaal in een klein hoekje. Maar we hebben een goed jaar achter de rug.
Volgende week staan we op een beurs bij de Vrijbuiter in Roden op 28, 29 en 30 december.
Vanuit Grasmark wensen we iedereen God Jul och Gott Nytt År of wel fijne Kerstdagen en een goed nieuw jaar. 

Een rustige periode.

Zwager en zus zijn ondertussen weer richting huis vertrokken.
Niet voordat mijn zus en ik nog even een aantal uren zijn gaan weven (bij Sensy). Een mooi wandkleedje was het resultaat. Even verstand op nul en concentreren op de pedalen en patronen. Heerlijk zo tussen door.

Ondertussen verschijnt overal in en bij de huizen kerstverlichting. Het is weer sfeervol in Gräsmark en omgeving in het donker. Gerard zijn ouders zijn een weekje bij ons en lijken het naar hun zin te hebben. Een ritje naar Karlstad is al genieten van de natuur en omgeving. Gisteren is er wat sneeuw gevallen waardoor we in een winterachtige omgeving zitten. Heerlijk dat wintergevoel. Het is dan ook niet zo heel erg koud buiten. Hoewel de handen snel afkoelen bij het plaatsen van de kerstverlichting in de bomen buiten. Het opwarmen kost dan weer even tijd. Een goede kachel is dan wel even handig. Wij doen het rustig aan.

Bessen plukkers!

Nog even een foto van de kerstmarkt in Sunne van vorige week. Toen lukte het niet en nu wel. Bij deze dus.

 

De 2de foto is genomen in de ski-tunnel in Torsby. Hoewel er sneeuw buiten lag was dit tekort om te lang-laufen. Mijn zwager en zus, die al vele jaren naar het zuiden gaan om daar te langlaufen wilde alvast even oefenen. Ondanks dat wij al bijna 10 jaar hier wonen was dat iets dat nog niet gedaan was, Ik mocht dus mee en Gerard bleef thuis. De ski-tunnel had een speciale "proef"aanbieding. 45 min. lang-laufen inkl. huur van de latten voor 220 kr. Het was nog leuk ook en voor herhaling vastbaar. Hoewel er nog wel flink geoefend moet gaan worden.

We komen onze tijd dus wel door met hier en daar wat klussen en lekker eten en drinken. De sneeuw is ondertussen weer verdwenen omdat de themometer weer boven 0 staat. Wat ook verdwenen is zijn de bessen aan een lijsterbes-boom. Gisteren dacht ik er nog aan om binnenkort een paar takken met bessen te plukken. De boom zag er rijk uit met alle bessen. Dit hadden een aantal vogels die, denk ik, onderweg waren naar het zuiden ook gezien. Zij hebben de hele boom leeggeplunderd en er hopelijk van genoten. Ze zullen er misschien voldoende aan gehad hebben om hun reis te vervolgen. Mij gaven ze geen kans om hier een foto van te maken. Misschien een volgende keer.

Eerste kerstmarkt bij Mårbacka.

Vandaag zo maar even vier elanden gespot aan de rand van het dorp. Het blijft leuk om deze te zien. Vooral om het feit dat er al gejaagd is en het voor mij altijd een vraag is of er nog genoeg over blijft om te overleven. (heb helemaal geen verstand van jagen, dus). Het maximaal aantal elanden die geschoten mogen was dit jaar nog niet bereikt (voor zo ver ik weet). Doordat er meer wolven zijn, zijn er minder elanden (wordt gezegd). Er mogen dan ook nog zes wolven gejaagd worden. Hier is toestemming voor gegeven door de Landsstyrelsen. Wanneer dit gaat gebeuren of al gebeurd is voor mij nog een vraag. Leuk is het niet.

Wat wel leuk is, is een bezoek aan een kerstmarkt. Zoals ieder jaar is een van de eerste kerstmarkten in Sunne bij het huis van Selma Lagerlöf, Mårbacka. Het proeven van een kerstsfeer is dan erg sfeervol en leuk. Ik ga er niet ieder jaar heen, maar dit jaar zelfs twee keer. Een keer met een vriendin/buurvrouw en een keer met mijn zus, die op dit moment met haar partner bij ons vakantie houden. Erg gezellig om elkaar een poosjes in de buurt te hebben en leuke dingen te ondernemen.
Het wintergevoel is aanwezig doordat de thermometer onder 0 aangeeft en er al verschillende plaatsen wat wit aandoen door de lichte sneeuwval. De dagen worden steeds wat korter.

Eindelijk weer een berichtje!

De weken vliegen voorbij. Afgelopen week zijn onze gasten, die al verschillende weken bij ons waren, vertrokken. De werkzaamheden waren gedaan en ze hadden er redelijk weer bij. Het is rustig herfstweer op het moment met 's nachts wat lichte vorst.

Het is best wel een tijdje geleden dat ik wat te melden had op ons blog. Dit komt onder ander doordat wij een paar weken niet thuis waren maar in Nederland. We hadden begin oktober de oppas op onze kleinkinderen en daar zeggen deze opa en oma geen nee tegen. Zeker niet als alles in Zweden gewoon door kon gaan en de camping gesloten was. Dit was duidelijk niet voor iedereen helder. Een paar keer zijn we gebeld omdat kampeerders dachten dat we nog open waren. Dat was dus niet het geval. De gasten die de laatste jaren in oktober kwamen op de camping waren op 2 handen te tellen zodat wij het besluit hadden genomen om op 30 september te sluiten. Ook voor volgend jaar is dat de bedoeling.

In Nederland hebben we in ieder geval even genoten. Uit eten met broer en zussen, dagje uit met dochter en kleinkinderen, weekendje weg met de kinderen, nog eens uit eten met een vriendin, ouders van Gerard en zoonlief. Een paar andere bezoekjes aan vrienden en kennissen. Het is niet gek dat we van een reisje naar Nederland nooit uitgerust terug komen. Het is ook niet gek dat ik meestal toch iets zwaarder terug ga dan bij vertrek. Al met al hebben we weer even genoten.

Dit weekend geniet ik van een uurtje langer slapen vandaag. Ook dat is weer even wennen.

Rustig aan.

Wij zitten nog steeds in een gebiedje van mooi en rustig herfstweer. Hoewel er vrijdag iets aan regen is gevallen. Dat is altijd goed voor de grond die kurkdroog is. Het gras groeit nog steeds een beetje zodat er nog af en toe gemaaid moet worden. Campinggasten zijn er niet zo veel meer. Er staan iedere dag wel wat campingplaatsen gevuld, maar die zijn op een hand te tellen. Over een week gaat de camping dicht en kan er een gedeelte winterklaar gemaakt worden.

Dat is anders met onze huisjes. Deze zijn nog steeds geliefd. Zweedse gasten die al voor de 3 of 4de keer in september een huisje huurden en nog een bosbedrijf uit Mora. Dit bedrijf komt ook al een aantal jaren bij ons in het voor en/of naseizoen en dat is nu ook het geval. Het gaat zo nog een paar weken door.

De natuur begint steeds mooier te worden met de herfstkleuren van geel en rood. De eerste vetballen, die ik opgehangen had, komen vogels op af alsof ze in geen maanden eten hebben gehad. Hoe ze dit zo snel ontdekken is mij een raadsel. Verder rennen er zo af en toe eekhoorns over de grond om vervolgens snel in een boom te klimmen. Het blijft een afwisselend geheel wat buiten allemaal te zien is.
Wij doen het wat rustiger aan. Een beetje schoonmaken. Hier en daar wat schilderen. Weer eens een boek lezen en wat breien (voordat het kleinkind te groot is en er opnieuw begonnen moet worden). Even een moment van rust.

Fijn septemberweer!

Een nieuwe telefoon zorgt ervoor dat er af en toe nummers worden gebeld zonder dat ik daar mijn best voor doe. Het gevoelige scherm kan door enkel verplaatsen van de telefoon contact maken met laatste nummer zonder dat ik er erg in heb. Gevolg een telefoontje dat ik eigenlijk niet wil maken en daarvoor weer excuus moet aanbieden omdat het een foutje is. Fijn deze gevoelige techniek.

Gistermiddag stond in het teken van de keuringen van auto en aanhanger. Auto's worden hier ieder jaar gekeurd en de aanhanger iedere 2 jaar. Een paar dagen eerder hadden we het al druk gehad met het schoonmaken en leegruimen van de auto's (dit was dan ook nodig en de keuring was hier een goede reden voor). De aanhanger was picobello. De Fiesta bleek 2 nieuwe voorbanden nodig te hebben. Bij de Skoda scheen 1 lamp iets te hoog volgens de keuringsmeester. Even naar een garage toe om dit aan te passen en weer terug komen was zijn advies zodat er geen herkeuringskosten berekend hoefde te worden. Het ging om een heel klein stukje, maar regels zijn regels in Zweden. Een Volvo-garage wilde niet werken aan een Skoda dus op naar de volgende garage. Hier hadden ze het binnen 10 minuten geregeld. Daarna 2 "nieuwe" banden gehaald voor de Fiesta bij een andere zaak in Sunne en terug naar de keuring. Alles was nu goed en veilig en wij wat armer.

Dit weekend was er in Torsby de jaarlijkse herfstmarkt. Van vrijdag tot zondag en het was prachtig herfstweer hiervoor. Op vrijdag was het gelukkig nog niet zo druk als normaal in het weekend. Een paar mooie heideplanten gekocht , zodat de geraniums naar binnen kunnen. Het zal niet de eerste keer zijn dat deze plotseling bevriezen door een nachtvorstje.
Deze laatste weken, dat de camping open is, is het nog steeds een beetje van komen en gaan. Gasten met een kampeerauto, caravan, maar ook nog mensen die in hun tent vakantie houden. Daarbij nog steeds een antal huisjes gevuld. Wij zijn tevreden en hopen op een hele maand van mooi weer.

Langzaam begint de herfst.

Een week geleden nog even een groep uit Sunne te gast gehad, die een teambuilding hadden. Activiteiten en overnachting met ontbijt. Totaal 26 ontbijters en weer aardig wat was en strijkgoed. De zaal en keuken met wat haast weer schoongemaakt in verband met een vereniging, die de zaal hadden gehuurd voor hun jaarlijkse feestje. Het kostte wat zweetdruppels maar we waren op tijd klaar. Bij dit feest deed het zonnetje goed zijn best zodat deze gaten hun puzzeltocht met droog weer konden verrichten. De muzikale ondersteuning, na het middageten, klonk erg gezellig. Rond 5 uur was iedereen weer vertrokken richting huis.

Augustus is dit jaar een maand geweest met wisselend weer. Mooie dagen met veel zon en af en toe wat regen en een paar momenten met heel veel regen. Heel erg jammer voor sommige mensen. Er zijn namelijk altijd mensen die erg veel last van hebben als het weer niet meewerkt. Daarnaast zijn er andere gasten die zich niet uit het veld laten slaan en er gewoon wat van maken. Zelf krijg ik wel eens het gevoel dat er mensen zijn die denken dat wij het weer bepalen en schuld hebben dat het regent, waait of de zon schijnt. Nu is het laatste nooit zo erg heel erg (als de BBQ maar wel aan kan). Gelukkig komt minder weer overal op de wereld voor. Van noord tot zuid en van west naar oost.

Meer vocht in de grond betekend wel dat het tijd is voor paddenstoelen. Deze zien we dan nu ook overal te voorschijn komen. Rood met witte stippen, licht bruine, van groot tot klein. Heel langzaam begint het naar herfst te ruiken. Ook weer een hele fijne en mooie periode van het jaar vind ik.
De septembermaand is begonnen met de laatste paar dagen mooi weer. Afgelopen nacht was het 2 graden bij een heldere nacht. Het gaat nog leuk met onze kampeergasten. Die druppelen nog binnen. En de huisjes worden ook nog leuk verhuurd. Niets om te klagen dus.

Een bijzonder cadeau van Zweden!

Bedrijvige weken hebben we achter de rug. Tijden het laatste weekend dat het openluchtzwembad in Sunne open was, hadden we een groep ouders met kinderen uit Noorwegen die hier nog even gebruik van wilde maken. Net zoals een jaar eerder. Toen was deze groep ook al bij ons te gast en het was blijkbaar goed bevallen. 21 stuks met 2 dagen ontbijt en lakens en slopen. Deze zijn gelukkig allemaal weer gewassen en gestreken. Het mooie weer zorgde ervoor dat de was goed drogen kon. Mijn zus, die nog steeds te gast was, heeft erg haar best gedaan om de was en strijkgoed weg te werken en dat is goed gelukt. De kamers werden allemaal weer schoon gemaakt voor de volgende groep.

Het is wel te merken dat het seizoen iets terug begint te lopen. Zondagavond 14 augustus werd er bij het meer nog vuurwerk afgestoken en de jaarlijkse fakkeltocht gehouden. Ieder jaar is dat weer een sfeervol gebeuren. De precieze tijd was mij niet bekend, maar het geluid van vuurwerk was niet te missen. Ondertussen is mijn zus en onze zoon weer richting huis vertrokken. Een neef met zijn vriendin hadden het stokje overgenomen en zijn gisteren richting Nederland vertrokken. Het is wel even wennen zonder extra hulp. Ik ben wel heel blij voor alle hulp die we afgelopen zomer hebben gehad. Dit jaar hadden we het echt nodig. 

 

We hadden op een goede appeloogst gehoopt. Tot mijn stomme verbazing had onze appelboom de ene dag nog aardig wat appels hangen en een dag later waren ze allemaal weg. Een brutale eland, denken wij, die erge trek in appeltjes had. 

Er zijn mensen die erg graag elanden in het echt willen zien. Het is jammer dat dit niet altijd lukt. In de buurt (op zo'n 3 kwartier rijden) is het mogelijk om elanden dichtbij te zien en door een gids heel veel informatie over deze bijzondere dieren te krijgen. Veel van onze gasten vinden dit een geweldige mogelijkheid.

Het mooiste is het natuurlijk om ze in het wild tegen te komen. Tijdens een kanotocht over de rivier kreeg een jong stel dit cadeau van Zweden om nooit meer te vergeten. Een moeder eland met jong zwommen van de ene kant naar de andere kant van de rivier.

Deze foto's zijn gemaakt door Mirjam van der Woude. Hoe bijzonder is dit en zo dicht in de buurt. 

Minder weer

Na weken van mooi tot redelijk zomerweer kwam er een flinke hoosbui met heel veel regen afgelopen zaterdag. Deze zorgde ervoor dat er op het terrein hele grote plassen kwamen te staan en de goten overliepen.. Het geluk is dat met onze zandgrond het water binnen niet al te lange tijd weer weg is, maar leuk is het niet. Een deel van onze gasten hadden behoorlijk last van de vele regen. Heel vervelend natuurlijk voor deze mensen. Gelukkig kunnen wij het weer niet bepalen. Gevolg is wel dat bij een aantal mensen dingen behoorlijk vochtig waren geworden. Een aantal kinderen zag er plezier in en vermaakte zich prima in de plassen met blote voeten, slippers of laarzen.
Regen is voor niemand fijn tijdens een vakantie. Voor de vakantiegangers en ook voor ons niet. Het betekent meer schoonmaakwerk, inkomstenverlies omdat gasten eerder besluiten door te reizen. Er zijn gasten die grote geulen graven en deze bij vertrek opeens niet meer zien liggen en vertrekken zonder deze weer aan te helen. Jammer genoeg zien wij dat soms net even te laat. Het houd een mens bezig.
Onze helpende handen (Fre en Janny) zijn weer richting huis vertrokken na een verblijf van bijna 3 maanden. Het had niet beter gepland kunnen worden. Wij zijn heel blij geweest met hun hulp.
Ondertussen is zus-lief aangekomen met het vliegtuig om ons nog een paar weken te ondersteunen. Wat hebben we nog veel lieve mensen in onze omgeving.

Een bijzonder gebeuren.

Het is echt hoogseizoen. Ons terrein is behoorlijk afgeladen geweest, de afgelopen weken, en ook nu is het heel bedrijvig. Druk dus met receptiewerkzaamheden, schoonmaken en zo af en toe een ontbijt verzorgen. We zijn ook erg blij met de hulp van Fre en Janny die verschillende werkzaamheden uit handen nemen.

Precies een week geleden was er in ons dorp (bij het meer) een muzicaal optreden van diverse Zweedse artisten. Zoals Dregen, Love, Bergen & Bygren, Göran, Ellin en Nikke, Johan en Samuel. Deze groep mensen hielden een tournee waarbij ze op oude brommers (met of zonder bakkie) van de ene naar de andere plaats gingen. In de aangekomen plaats een optreden deden, overnachtten, en de volgende dag weer verder op pad. Het gaf bij ons gezellige onrust. Vooral de Zweedse gasten, die de artiesten ook werkelijk herkenden, waren erg enthousiast. Niet eerder hebben wij van zo dichtbij van de muziek kunnen genieten. (hoewel daar niet iedereen het over eens was).

 

Alle verschillende soorten caravans, kampeerauto's en tenten zorgen voor een fijne sfeer. Bij onze houten tipi hadden een paar "tent"tipi's zich verzameld. Zo kregen we een soort van tipiveld. 

Het weer is na een warme periode wat wisselvallig geworden. 30 graden is nu rond de 20 graden. Ook niet verkeerd en zeker lekker om iets anders te doen dan zonnen en zwemmen. Wandelen is fijner met 20 graden. Het blijft de aankomende tijd ongeveer hetzelfde weer. Niet verkeerd vind ik. Augustus is begonnen. 

 

   

Zweeds vakantieweer!

Het is te merken dat er meer scholen vakantie hebben. Er komen meer kinderen met hun ouders op vakantie. Een ander groep dan alleen volwassen mensen zonder kinderen. Het geeft iets meer bedrijvigheid en de speeltuin wordt meer gebruikt. Hoewel er zijn volwassenen die de wip nog wel eens willen uitproberen (als ze denken dat niemand het ziet).
De kano's en kajaks hebben de afgelopen dagen met regelmaat op het meer of rivier gelegen. Een 4-tal jonge dames uit Sunne besloot er een meerdaagse tocht van te maken. Ze hadden 2 kano's gehuurd en hebben de afgelopen nacht ergens overnacht. Vermoeid kwamen ze terug met een beetje spierpijn aan de polsen. Het peddelen zal niet makkelijk geweest zijn op het grote meer omdat het best wel waaide.
Wat dat waaien betreft lijkt het 's avonds een stukje minder te zijn. Tijdens 2 avondtochten zijn dit jaar de eerste bevers gespot. De eerste door een jonge visser op de rivier en gisteravond door een familie. Hierbij werd een volwassene en een beverjong gespot. Leuk natuurlijk als dat je doel is en het lukt. Tevreden klanten dus.
Het weer ziet er op het moment redelijk uit voor de aankomende periode. Lekker Zweeds vakantieweer.

Het seizoen is begonnen!

De tijd vliegt. Tijdens de afgelopen weken hebben we wisselvallig weer gehad en zelfs een enkele regendag. Regen is niet erg en goed voor de bodem, maar een dag van regen is heel snel vervelend. Gelukkig heb ik nog even op een van de laatste "vrije" avonden met mooi weer kunnen genieten van een kanotocht over de rivier samen met een van de buren.
 Heerlijk rustig op het water en peddelen. Hoewel rustig! Als 2 vrouwen samen op pad gaan is er heel wat te bepraten over gewoon van alles. Het was jammer dat we geen bevers gespot hebben. (deze hoorden ons vast van ver aankomen). Het enige wild wat we spotte was een jonge koe (of stier) die verbaasd keek wat er voorbij kwam.Wat gasten betreft mogen we niet mopperen. De gasten uit Duitsland wilden graag het voetballen volgen (zeker toen Duitsland moest voetballen). De tv in onze zaal heeft zijn werk gedaan. Er waren zelfs gasten die na hun vertrek na een paar dagen weer terugkwamen om de rest te volgen. Het is bijna niet zo erg dat Nederland dit jaar niet mee speelt, vind ik. Voetballen is best leuk, maar waarom de kampioenschappen nu in de zomer gehouden moeten gaan worden is mij een raadsel.
De afgelopen dagen is het bedrijving met Noorse en Zweedse gasten. Het lijkt een beetje op een olievlek. De aanloop wordt steeds groter. Een week terug kwamen de eerste Noorse gasten met hun 3 kinderen. Een ander Noors gezin volgde een paar dagen later, in een ander huisje. Dit weekend zijn er weer vrienden bij gekomen met een caravan. Daarnaast 2 Zweedse gezinnen die kwamen kamperen. Hierdoor werden er verschillende kamers bijgeboekt en ook nog een andere stuga. Gisteravond kwamen er nog meer vrienden bij om te kamperen, Het gaat dus leuk. Hoewel een aantal kinderen wat verdrietig werden toen er kano's bij het meer vandaan gehaald moesten worden met de traktor. Tranen kwamen erbij omdat er even geen ruimte was om nog een 6-tal kinderen mee te laten rijden. Hoe blij waren ze toen de traktor en aanhanger leeg nog even terug kwam met de vraag of ze nog een klein rondje wilden meerijden. De avond was weer goed. Hun blij en dan ook wij blij. Het seizoen is weer begonnen!

Volop bedrijvigheid!

Het is behoorlijk bedrijvig geweest de afgelopen weken met veel verschillende gasten. 2 weken geleden hadden we een groep uit Noorwegen een paar nachten te gast tijdens een teambuilding. Nadat deze waren vertrokken moest er hard gewerkt worden om alles schoon te krijgen voor een nieuwe groep die diezelfde dag zouden arriveren. Gelukkig hoefden we dit niet alleen te doen en kreeg hadden we hulp. (wat ook nodig was). In de eerste week van mei hadden we al een groep motorrijders die kwamen overnachten en in de omgeving via de onverharde

 

wegen verschillende touren maakten.

De aanvraag was vanuit de motorvereniging zo groot dat er een 2de weekend gehouden ging worden. Het betekende nog een aantal dagen van vroeg opstaan op om het ontbijt te verzorgen. Daarna opruimen en het nodige schoonmaken. Voordat alle was- en strijkgoed weg was waren we al een week verder. Ondertussen is het nog steeds komen en gaan van gasten. Nieuwe gasten en gasten die voor de zoveelste keer weer eens aankomen. Het voelt in ieder geval heel warm als mensen ons weer blij begroeten. Dat dit weekend de langste dag is echt te merken. Het wordt wat schemerig 's nachts, maar echt donker wordt het niet. Mijn biologische klok raakt er af en toe een beetje van in de war. Zo kan het gebeuren dat ik denk dat het rond 22.00 uur is terwijl het al veel later is en de wekker 's morgens houdt geen rekening met een kortere nachtrust van mij.
Afgelopen weken hebben we (gelukkig) af en toe een flinke bui regen gehad. De grond had het hard nodig. Gevolg was dat de zaadsprieten vanuit het gras letterlijk uit de grond schieten en er gemaaid moest worden. Ook deze klus hoeven we zelf op dit moment niet te doen. Fre wordt hier steeds handiger en beter mee. Fijn om dit aan een ander over te laten.
Dit weekend werd er gevierd dat we rond de langste dag van het jaar zaten. Gisteren was het de Midsommarafton. Alle huisjes waren bezet en op de camping kwamen verschillende gasten hier dit vieren. Een "vaste" groep uit de buurt waren druk in de weer om zelf het een beetje gezellig te maken. Er werd volop bloemen geplukt, versiering gemaakt en verschillende spelletjes gedaan. het was een feestelijk gezicht om iedereen zo lekker bezig te zien. Morgen zal er een deel van de gasten weer richting huis gaan. Het wordt tijd voor de vakantiegangers met schoolgaande kinderen. Dat laat zich niet zo lang meer op zich wachten. Wij zijn er bijna klaar voor.

Värmland = warm land.

Värmland is warm land de afgelopen week. In de zon kon het meer dan 40 graden zijn. Tenmisnte dat geeft de themometer aan. Het is af en toe dan ook best warm om maar iets te moeten doen. Hoewel het in de gebouwen best koel is. Het voordeel van goede isolatie. Door een onweersbui is het iets minder warm geworden, maar 22 graden is best aangenaam. Gasten komen en gaan. Het is lekker bedrijvig met gasten it Noorwegen, Zweden, Duitsland en Nederland. Met daarbij ook nog een Zweedse klas voor een overnachting en een ontbijtje. We hebben gelukkig weer hulp uit Nederland  voor de kleine klusjes en het gras maaien. Het gras wilt wel groeien. Zeker na een beetje vochtigheid. De zaadsprieten schieten echt de grond uit. Wat mij betreft mag het de hele zomer wel zo blijven wt het weer betreft met af en toe een bui, maar Värmland mag warm land zijn.

Een goed appeljaar?

Wat ben ik toch blij met de uitvinding van Skype. Hoe hadden we anders moeten zien dat onze kleinzoon een wiebeltandje heeft. Voor hem is het heel gewoon even "bellen" (skypen) met zijn opa en oma om dat even te laten zien, maar voor mij blijft het een klein feestje. Visueel contact is toch fijner dan even bellen.

Vandaag is het Moederdag in Zweden. En dat is te zien in heel veel winkels. Volop planten en bloemen te koop en lekkere dingen. Het restaurant in ons straatje draait zelfs 2 keer een buffet, deze middag.

We hebben verder een leuke week achter de rug met wisselvallig weer. De meeste gasten, op dit moment, zijn Nederlandse gasten en een aantal Duitse gasten. Morgen gaan er een aantal weer verder op reis. Wij zijn ondertussen blij met wat extra hulp. Verleden jaar hadden we al een voorlopige afspraak met mensen die al een paar keer op de camping hadden gestaan en tijdens hun verblijf wel het een en ander wilden doen. Heerlijk een paar extra handen. Zo is er weer flink gemaaid omdat het gras wel wilt groeien bij een beetje zon en wat regen. die regen had de grond wel even nodig, maar voor onze gasten is het minder leuk.
Onze jonge appelbomen vinden het in ieder geval wel lekker en bloeien volop. Een goed appeljaar? Ik ben benieuwd.

Een bedrijvig weekend.

Het gras is hier en daar gemaaid. De nieuwe riem is gelukkig gekocht door vrienden die er verstand van hadden en wisten waar deze gekocht kon worden. Anthonie heeft deze op de maaier geplaatst.
Onze kinderen! Het is nog geen week geleden dat ze hier een aantal dagen waren. Afgelopen dinsdag zijn ze weer naar huis vertrokken. We hebben een paar gezellige dagen gehad en even kunnen genieten van hun en de kleinkinderen. Suze (nu 6 maanden) heeft voor de eerste keer van haar leven gevlogen. Voor Luka is het een gewone zaak om per vliegtuig naar opa en oma te gaan.
Alles is ondertussen weer "gewoon" hier, hoewel we nog sporen van onze kleinzoon tegenkomen. Hij verzamelt namelijk stenen. Zelf denk ik wel eens dat hij moe van het lopen wordt omdat zijn jaszakken zo zwaar zijn van de stenen (of andere zaken die hij waardevol vindt) en dit allemaal moet meezeulen. Ook in en om ons huis is het te merken dat Luka geweest is. Stenen op de veranda, in de la van de speelkgoedkassa, op de vensterbank, op tafel buiten en grote gaten hier en daar in de grond waar dan ook wel hele mooie grote stenen zaten. Het is een prachtige hobby van hem. Wie weet wat
dat nog gaat worden in de toekomst.


Hoewel het vertrek afgelopen dinsdag nog maar een paar dagen terug is, lijkt dit al veel langer. Dit komt vast door de bedrijvige dagen van het afgelopen weekend. Een motorgroep was te gast bij ons. Kamers, lakens/handdoeken en ontbijt was er besteld.

Dit naast nog wat campinggasten en een paar andere huisjes die verhuurd werden. Een bedrijvig weekend dus. De was en  schoonmaak is al voor een gedeelte klaar maar heeft nog wel wat tijd nodig aankomende week. We hebben eigenlijk een prima meimaand tot nu toe. Een goed vooruitzicht voor aankomende zomer?

Weer even fris.

Na een heel warm weekend is het de afgelopen dagen best wel afzien. De temperatuur is gedaald en er staat vandaag wat wind uit het noorden. Deze is best wel fris. Afgelopen nacht was het +1. Niet heel lekker warm dus. Zeker niet voor de campinggasten die er waren. De groep gasten met hun honden mochten niet klagen vond ik. Het warme weer van een week eerder was niet fijn geweest om met de honden te trainen. (hoewel de eigenaars van de honden hier anders over dachten). Deze groep kwam bij ons voor de 3de of 4de keer. Het is altijd leuk om te zien hoe goed de honden willen meewerken en luisteren.
Langzaam begint het campingseizoen met gasten die onderweg zijn uit Noorwegen, Nederland en Duitsland.
We hebben genoeg te doen. het gras groeit als kool en moet nodig gemaaid worden. De maaimessen, die al ruim 6 of 7 weken geleden besteld zijn, zijn nog steeds niet uit Duitsland verzonden (als we het goed begrijpen) en dus nog niet aangekomen. Een nieuwe rubber aandrijfriem kopen gaat ook niet heel soepel. Hopelijk is binnenkort alles weer in huis zodat er gemaaid kan gaan worden. 

Bezige beestjes.

 

Afgelopen week waren hommels, vlinders, vogels en nog veel meer vliegende beestjes tijdens de warme temperaturen lekker actief. Er werd gefladderd, gevlogen, gedanst en gezoemd. De wereld om ons heen is veranderd met bomen zonder blad naar bomen met voorjaarsgroen aan de takken. Het is warm in Värmland. We hadden dit weekend vol huis in verband met een bruiloft. Deze gasten konden niet klagen over het weer. Wat een verschil met een week terug en een paar jaar geleden op 9 mei toen we nog werden verrast met een sneeuwbui. De kano's zijn weer op het water geweest en we hoorden dat er zelfs gezwommen is. Of dit echt lekker was denk ik eigenlijk nog niet. Het meer warmt meestal wel snel op maar het water kan nog niet echt warm zijn. Hopelijk blijft het een beetje stabiel en kunnen we de best wel koude aprilmaand vergeten. Aankomende dagen even druk met schoonmaken, wassen en strijken. De gewone klussen die het gevolg zijn van veel gasten.  

  

Knipoog van koning winter!

Met regelmaat zitten er een paar ganzen op de steiger in het kleine meer. Even uitrusten tijdens hun reis. Ondertussen is het ook duidelijk zichtbaar dat de steiger met regelmaat wordt gebruikt door verschillende vogels. Uitwerpselen liggen verspreid op het einde van de steiger. Gelukkig is het nog niet echt zwemweer en heeft niemand er last van.

Koning Winter gaf op 28 april zelfs nog even een knipoog naar de lente. Een aardige sneeuwbui zorgde ervoor dat de wereld er weer even wit uitzag.

Hoewel de sneeuw de volgende morgen weg was en het licht regende bleef het buiten koud aanvoelen en was de wind vanaf het water fris. Voor het eerst in 9 jaar ben ik dan ook op 30 april niet naar de Valborgsmässofirande geweest. Op de foto's op Facebook Grasmark te zien was er genoeg volk.

Het afgelopen weekend was het bedrijvig. Er was een fietswedstrijd in Sunne en dat was te zien aan de hoeveelheid fietsen die onze gasten mee hadden op het dak van de auto's. Voor ons weer leúk om hierdoor weer verschillende huisjes gevuld te hebben. Verder lekker bezig met hier en daar soppen, wat schilderen, behangen, enz. Hopelijk heeft koning Winter zijn rug naar ons toegekeerd om pas over een hele lnge tijd weer terug te komen. Kan ik eindelijk de langlauflatten, sneeuwschuivers en slee op gaan bergen. 

Seizoen komt langzaam op gang.

Hoeveel verschillende weertypes zijn er wel niet. Afgelopen nacht was onze omgeving met een dun laagje sneeuw bedekt. Vanmorgen vroeg was alles bijna al weer verdwenen. De nacht daarvoor gaf de thermometer -4 graden aan terwijl het overdag in het zonnetje wel ruim boven de 20 graden kon zijn. Naast het zonnetje, af en toe wat hagel en een beetje regen. Zo verschillend is het weer de afgelopen week geweest.
De eerste kano heeft deze week op het water gelegen. De wind was best wel pittig, dus echt warm kon het niet zijn geweest. Campinggasten beginnen langzaam weer te komen (en gaan dan weer verder). Het seizoen begint langzaam weer te starten. Lekker bezig hier en daar binnen en buiten.

Bosanemoon!

Wat is het fijn dat er een navigatiesysteem is uitgevonden voor in de auto. Vanmiddag ben ik vanuit Torsby naar Charlottenberg gereden met hulp van het navigatiesysteem. Mijn eigen navigatiesysteem (van Hannie dus) is n.l. niet zo goed ontwikkeld. Een nieuw scheerapparaat was het doel en in de omgeving van Torsby zijn, met uitzondering van de supermarkten en eethuisjes, de winkels op zondag gesloten. Verbaasd was ik wel over de tijdsduur van de reis. Ruim 2 uur reistijd gaf de navigatie aan. Dat klopte achteraf dan ook wel. Via Torsby werd ik over de E16 richting Kongsvinger/Oslo geleid. De route liep dan ook door Noorwegen langs Magnor naar Charlottenberg. Een prachtige route met veel natuurschoon en best leuk voor een zondagmiddag. Waarschijnlijk was een bosweg binnendoor ook mogelijk, maar of ik dan voor 17.00 uur thuis was gekomen is de vraag. Het scheerapparaat is gekocht en Gerard kan baardloos verder.
De laatste dagen is het niet heel mooi weer. Bewolkt met af en toe regen. In het begin van de week scheen de zon nog volop. Dat was duidelijk te zien aan alle bloemen die de grond uit schoten. Op zonnige plaatsen bloeit de bosanemoon (vitsippa) volop. Er komt nog veel meer aan voorjaarspracht. Kleuren en geuren die bij deze periode horen. Heerlijk!

Kraanvogels!

Deze foto is gemaakt door Frank Pietersen, maar ze zijn er weer de kraanvogels. Nog niet zo heel veel, maar we horen zo roepen en zien ze hier en daar in het land staan. Meestal niet alleen, maar met minimaal 2. Toch het voorjaar dat er aan komt? De afgelopen week was er weinig van te merken. Het was grijs en vooral vochtig met vandaag, na nachtvorst van -3 graden (op onze thermometer), een heerlijke zonnige dag. Het is dan lekker om buiten wat te kunnen doen. Blad en dennennaalden harken en vegen. Was buiten lekker ophangen. Ondertussen heb ik meer dan 100 violen geplant om het voorjaar welkom te heten.
Ons sanitair-gebouw is gereed voor de gasten. Het water is er weer op gezet en er is schoongemaakt. We zijn er bijna klaar voor. Ondertussen nog even snel de balie in de receptie een "Zweeds" tintje gegeven. Wie nieuwsgierig is komt maar even kijken. Ik vind het leuk.

 

Een paar weekjes weg.

Afgelopen woensdag ben ik weer thuis gekomen, na 4 weken in Nederland te zijn geweest. Zelf was ik met het vliegtuig vanuit Oslo naar Amsterdam gevlogen. Gerard was me gevolgd met de auto voor een kortere periode. Genoten van kleinkinderen, kinderen en het zien van verdere Familie en vrienden. Verjaardagen gevierd, opgepast op de kleinkinderen en zelfs een dagje dierentuin. Allemaal dingen waar we normaal gesproken niet veel tijd voor hebben. Vanuit een voorjaarsachtig Nederland, met narcissen en krokussen die op verschillende plaatsen bloeiden op huis aan.
4 weken geleden vertrok ik namelijk uit een wit Zweden. Bij terugkomst bleek de meeste sneeuw te zijn verdwenen en had ik het gevoel dat de lente ook in Värmland was doorgetrokken. Dat was duidelijk niet het geval. Afgelopen donderdag viel er nog even een sneeuwbui van ongeveer 15 cm. Toch weer even winter. Omdat het niet echt heel erg koud is, is de meeste sneeuw nu wel weer verdwenen. Het voorjaar mag echt gaan komen. Op weg naar Karlstad zagen we dat sommige schapen ook de lente wel willen voelen. Met name, denk ik, de lammetjes die we onderweg bij een boerderij zagen. Deze gaven mij het lentegevoel.

Glad Påsk

 

Een gewoonte in Zweden, rond de Paas. Gekleurde veertjes in kale takken. Een vrolijke aankondiging van de lente. Iedereen een vrolijk Pasen ofwel GLAD PÅSK!

Griepje!

Ziektekiemen van de griep die op de ogen slaan. Zelf had ik er nog nooit van gehoord, mar volgens de oogarts was dat het geval bij mij. Een van mijn ogen was dik, opgezwollen en gevoelig. Een afspraak bij de oogarts was zo gemaakt. Op zijn vraag of ik verkouden was of grieperig kon ik alleen maar ja zeggen. "Dat is dus op je oog geslagen" was zijn opmerking. Gelukkig geen ontsteking, maar verder niets aan te doen. "Het kan zelfs naar je andere oog overgaan en is besmettelijk" was de rest van het verhaal. En zo is het gekomen dat ik eruit zie alsof ik drie weken aan een stuk door aan het huilen ben geweest en daardoor nog tranende, opgezwollen ogen heb. Vanmorgen vroeg waren ze beiden dicht en lastig open te krijgen. In de loop van de dag lijkt het iets op te knappen. Het is vast over na een paar dagen.

In Zweden is het nog steeds winter met best veel sneeuwval. Met een beetje geluk kan er tot de Paas geskied Worden. Hoewel het voorjaar is welkom.

Voorjaarsgevoel met winters landschap.

Hoewel alles buiten nog steeds wit door de sneeuw is, lijkt het een beetje voorjaar. De zon schijnt regelmatig overdag en voelt best warm aan. De dagen worden steeds langer (ook een teken dat het voorjaar eraan komt) en de vogels lijken meer geluid te maken. Eigenlijk hebben we een lekkere week achter de rug. We zijn bezig met verschillende dingen. Af en toe word ik verwend door dieren die opeens uit het niets verschijnen. Zo gebeurde het dat we aan de koffie zaten en er een ree langs een weg voorbij kwam wandelen.

Een andere ree kwam vanmorgen vroeg eens langs om te kijken of er nog iets voor hem te eten lag  Meestal zie ik dat hij geweest is omdat wortel, appel of stukjes brood verdwenen zijn. Vanmorgen rond 7 uur hadden we een contact-momentje. Leuk dat dit jonge mannetje zich liet zien en dat hij de tijd nam om op de foto genomen te kunnen worden. Vandaag och maar weer wat verse appelschillen neer leggen.

Een extraatje kreeg ik van een eekhoorn die de weg overstak. Geen foto hiervan, maar wel erg mooi om te zien. Nu wordt het weer tijd om elanden te spotten. Die zien we maar zo af en toe en het zijn er echt een stuk minder dan 7 a 8 jaar geleden. Volgens veel mensen komt dit door de hoeveelheid wolven. Er zijn echter ook mensen die ze in korte periode regelmatig spotten. De mazzellaars.

Nog even winter.

Nog steeds een witte wereld, hier in Gräsmark. Gisteren hadden we dag waarbij het de gehele dag bleef sneeuwen. De wind die erbij was zorgde ervoor dat sneeuw aan een kant van de bomen bleef plakken. Een mooi gezicht al die wit gestreepte bomen.

Omdat het rond het vriespunt was gleed de sneeuw van ons afdak af. Dit gaf dan een flinke doffe dreun op de veranda. Sam, onze hond, werd hier altijd onrustig van omdat hij niet wist waar het geluid vandaan kwam.

Er is een aardig laagje gevallen. Vandaag heeft Gerard op de traktor ruim baan gemaakt zodat de vuilnisauto ruimte genoeg heeft en onze container kan komen legen. Verder zijn we rustig aan het werk geweest. De was is nog niet helemaal weg gewerkt, maar de meeste gebouwen zijn schoon en gebruiksklaar. Zelf vind ik het fijn om de was even buiten te laten uitwaaien onder een afdak. Het ruikt dan frisser. Het duurt alleen wat langer voordat alles droog is (hoewel de vorst de was ook doet drogen alleen niet zo snel).
Afgelopen dinsdag werd ik bij onze tandarts verwacht. Daar had ik mijn jaarlijkse. Ik vind het een lekker gevoel om daar weer vandaan te komen met schone en frissen tanden. Over 10 maanden ben ik weer aan de beurt.

Cadeautjes!

Een cadeautje uit Nederland! Daar genieten we al een ruime week van samen. Gerard maakte er eerst gebruik van en ik ben gevolgd later deze week. Er zijn waarschijnlijk wolkjes met ziektekiemen en bacterieeen die om mensen heen hangen in Nederland en waar we hier in Zweden niet zo veel last van hebben. Het is nemelijk zo dat iedere keer als wij uit Nederland terug komen nemen we een ziektekiem of bacterie mee. Deze keer een die bij de griep en verkoudheid hoort. Hoesten, niezen en koorts waren de verschijnselen. Niet fijn en handig wanneer het hier vol-huis was omdat de Zweedse autorally gereden werd en alle accomodatie gereserveerd waren. Vitamines, vers fruit, hoestdrank en paracetemol moesten ons ondersteuen. En vooral veel slapen. Dat was niet eenvoudig als gasten laat arriveerden, er 's morgens vroeg weer ontbijt klaar moest staan en de nodige onderhoudszaken vericht moesten worden, maar het is gelukt.

Het zag er niet goed uit, wat het weer betreft, begin deze week. Regen en dooi gaven mij het gevoel dat het maart of april was. De grond werd, omdat de vorst uitgetrokken was, zacht en sompig. Normaal, altijd even een momentje in het voorjaar dat een paar dagen duurt. Een groep mannen uit Spanje hadden een heel ander idee van het Zweedse weer tijdens de autorally vertelden ze ons. Gelukkig begon het te vriezen en werd de neerslag die een dag later viel mooie sneeuw. Een van onze "vaste" gasten tijdens de rally vertelde dat hij nog nooit zo'n bijzondere rally had meegemaakt. De natuur leek wel een fotokaart en de rijdende rallyauto's gaven door de verse sneeuw hele bijzondere beelden, vertelde hij. Dat is weer een cadeautje uit Zweden. Mooie fotobeelden! Vandaag was iedereen rond 11 uur weer vertrokken. Aankomende week genoeg te doen met schoonmaken, wassen en ruimen (en zelf op te knappen).

 

Kinderen kunnen leren schaatsen.

Nog even een foto van de beurs op 30 januari.
Afgelopen donderdag zijn we weer thuis gekomen. Na een voorspoedige reis met een behoorlijke file voorbij Hamburg, waren we toch nog op tijd voor de ferry. Voor die tijd nog even naar Enschede gereden om onze nieuwe paspoorten op te halen. De eerste 10 jaar kunnen we weer op reis met een geldig paspoort.
We hadden, van het thuisfront, gehoord dat het niet zo heel koud meer was, maar dat de sneeuw zo goed als weg was, daar hadden we niet op gerekend. De regen, die viel, bevroor op het terrein en hier en daar op de weg met een ijsbaan als gevolg. Verstandig is het om dan de spark te nemen (een slee waar je achter kan lopen en daardoor meer steun hebt). Vergeten is dan niet handig.
We zijn met Jet en Paul nog even naar Mariebergsskogen in Karlstad geweest. Op het meer dat aan het park grenst werd nog flink geschaatst. Voor de kleine kinderen  lag er in het park ijs op de vijver. Daarin stonden pinquins waar kinderen achter konden leren schaatsten. Een mooi gezicht om te zien en helemaal in de wintersfeer vind ik. Wat sneeuw is aankomende week nog welkom tijdens de rally die woensdagavond vanuit Karlstad (dacht ik) begint. Afwachten maar.

 

  

Een goede beurs.

Vandaag is er weer sneeuw in Gräsmark, na dagen van dooien. Fijn voor de gasten uit Denemarken die echt willen langlaufen in de omgeving. Het weer werkt mee in ieder geval. Het is niet zo dat we zelf al weer thuis zijn, maar we hebben contact met het thuisfront en daarmee gaat het goed. Zelf gaan we woensdag weer richting huis. Alles gereed maken voor een wat drukkere februarimaand.

Vandaag, voor voorlopig de laatste keer, gekeken naar kleinzoonlief zijn zwemles. Het is prachtig om te zien hoe hij zijn best doet en de ontwikkeling tijdens de lessen. Onze kleinzoon heeft al zijn vrije tijd benut om bij ons in de buurt te zijn, naast zijn schooldagen. Na de modderduik van een week terug hebben we gisteren "gewoon" maar een stukje op de fiets gereden. Wind tegen en lichte regen konden de pret niet drukken. Hij op zijn kleine fiets met zijwielen en wij waren wel blij met onze fietsen die een beetje meehielpen of wel onze electrische fietsen. Daar hadden we al flink mee geoefend. Op dinsdag (een mooie zonnige dag) op de fiets door het bos naar Hardewijk (40km). Heerlijk in het begin. Na een bepaalde periode begonnen de bilspieren toch aan te geven dat dit oefeningen zijn die niet veel meer gedaan werden en de bekende zadelpijn begon op te spelen. De weg terug leek dan ook langer dan de heenweg. Na een dagje geen fiets toch nog een nieuwe poging van 12km op donderdag. Dit ging al een stuk beter. Vrijdag een dagje met familiebezoek en zaterdag een goede beursdag gehad in Vijfhuizen.
Opvallend waren de vele gezichten die ons bekend waren van "oude" gasten. Zelf zus en zwager kwamen even langs. Een positief en blij gevoel gaf dat na een drukke dag die niet geheel soepel begon. Zweden stond n.l. niet op de lijst van de deelnemende campings. Gelukkig werd onze betaling en inschrijfformulier wel gevonden en kregen we alsnog een goede beursplaats. Achteraf bleek dat wij onder Denemarken stonden ingepland. Hie dan ook een drukbezochte beurs met meer dan 7500 bezoekers.

Een modderbad.

Er zijn mensen die veel geld betalen om een modderbad te kunnen nemen. Toch hoeft dit niets te kosten. Er zijn namelijk sloten genoeg om in te duiken in Nederland. En dat heb ik afgelopen zaterdag gedaan. (samen met kleinzoonlief zelfs). Wij wilden een plankje over van het ene weiland naar een ander weiland. De plank was glad en ik kon me niet goed genoeg vasthouden aan de leuning toen mijn been uitgleed. Ik kwam aan de ene van de plank terecht en kleinzoonlief aan de andere kant. Zelf lag ik in de sloot tot aan mijn nekharen en kleinzoonlief tot zijn middel. Geen lekkere geur en niet makkelijk om weer eruit te komen. Gelukkig was het in de buurt van een familiehuis en waren er handdoeken en een douche aanwezig. Mijn neef , een verstandig man, had reservekleding in zijn auto liggen. Een t-shirt, boxershort en overal gaf mijn de uitstraling als boer (volgens mijn kleinzoon) maar was toch erg fijn om bij de hand te hebben. Kleinzoon had iets meer kleding dat nog gedragen kon worden. De prutkleding en schoenen in een grote zak gedaan om deze uitgebreid te wassen.

Zo hadden we een avondtuur in Nederland. Daar zijn we nu even voor een korte periode. Een aantal zaken moesten geregeld worden. Een nieuw paspoort in Enschede aanvragen, folders naar de Caravana in Leeuwarden (waar we deze keer zelf niet staan maar wel vertegenwoordigd worden) en aankomde zaterdag staan we in Vijfhuizen (Haarlemermeerpolder) op een SVR-beurs. Dankzij vrienden van ons gaat alles thuis gewoon door. Het is erg koud geweest de laatste week met strenge vorst. Een prima Winter vinden sommige Zweden. Er kan ook volop geskied en gelanglaugd worden. Fijn voor de mensen die daar van houden. Voor ons komt de grootste bedrijvigheid over een paar weken tijdens de autorally. Alle huisjes zijn al geboekt. Daarna mag het voorjaar beginnen. 
 

Koude periode.

Het is best heel koud geweest tijdens de laatste dagen met temperaturen van lager dan -25. Buiten is het dan niet zo heel fijn meer. Onze therometer bij het huis is niet helemaal goed meer. Het is dus best lastig om dan de juiste temperatuur te meten. (misschien een doet een nieuwe batterij wonderen).
We zijn bedrijvig geweest met het opruimen van sneeuw. Verleden week, was er vanaf zondag, best wel wat gevalllen. Met de traktor en sneeuwploeg aan de gang een paar uur per dag werkt prima.

De kou zorgde ook voor een probleempje met de wasmachine. In de afvoerslang blijft normaal een beetje water achter dat door vorst bevroor. De code van E20 gaf aan dat er een probleempje was. Gelukkig snel opgelost met een stoomapparaat. Ik denk dat iedereen wel eens een vorstprobleem kan krijgen hier in Zweden als het kouder is dan -25. Het houd een mens bezig.

Wat de laatste tijd wel opvallend was de weinige sporen in onze omgeving van dieren. Weinig vogels, terwijl er voer genoeg is neergelegd. Bijna geen sporen van elanden in de sneeuw (hoewel we er 2 zagen afgelopen vrijdagmiddag) en weinig reeen. Misschien genoeg eten in de bossen in de omgeving. Hoewel? Al jaren leg ik oud brood in stukjes neer, appelschillen en stukjes wortel. Tot vandaag zag ik alleen dat het opgegeten werd. Vanmiddag werd ik blij verrast door een 3-tal reeen. Ze zijn er nog. Gelukkig.

 

Sneeuw genoeg!

Sneeuw genoeg! De afgelopen nacht of vanmorgen vroeg is het begonnen met sneeuwen en dat doet het nu nog steeds. Ik denk dat er tot nu toe ongeveer 20 cm is gevallen. Werk aan de winkel met het ruimen van de sneeuw.

Gerard is vanmorgen al vroeg een rondje gaan doen met tractor en sneeuwschuif om daarna naar Gardemoen (het vliegveld bij Oslo) te rijden. Even iemand wegbrengen. Deze week de 2de keer. Afgelopen dinsdag ging onze zoon na 6 dagen logeren weer naar huis. Fijn om elkaar weer even te zien en het nieuwe jaar op die manier te beginnen.

Gasten zijn vertrokken en nieuwe gasten gekomen. Het is fijn als gasten terug komen. Deze keer mensen die in de zomer kwamen kamperen en nu met meer familie een weekendje weg zijn. Vandaag wordt dit afgesloten met een etentje bij het restaurant in onze straat.
De meeste kerstspullen zijn opgeborgen op de buitenlampjes na. Dat is nu niet handig om te doen en het staat nog wel heel gezellig als het donker is. De dagen beginnen langzaam weer langer te worden en over nieuwe boekingen mogen we niet klagen. Het gaat dus wel leuk. Maar de sneeuw mag nu wel stoppen, we hebben genoeg.

Iedereen de allerbeste wensen in 2016.

 

Wij wensen iedereen een geweldig 2016 in goede gezondheid en dat alle wensen uit mogen komen.

 

Het afgelopen jaar is voor ons weer voorbij gevlogen met op de laatste dag oliebollen en appelflappen.

 

We zitten nog steeds in wintersfeer met niet al te koude temperaturen.  Normaal is de camping in de winter gesloten, maar omdat we toch al een aantal huisjes bezet hadden was het weinig moeite om "jullie zijn welkom" te zeggen op vraag of wij een campingplaats hadden. Voor een tent. Deze gasten hebben de temperatuur van -15 tot +5 meegemaakt in hun tent. Slecht weer bestond niet. De voorbereiding en goed materiaal deed het doen werken. Een vuurtje erbij in een vuurton maakte de sfeer kompleet. Na 10 dagen reed het paar tevreden huiswaarts. 

 

Wij zijn blij met de sneeuw. Het maakt de natuur prachtig. Gerard heeft zijn eerste rondjes met tractor en sneeuwschuif al gemaakt. En het sneeuwt nog steeds af en toe. Daarnaast een mooi zonnetje. Fijn om even een wandeling te maken.

 Langzaam wordt het tijd om de Kerstsfeer om te bouwen in wintersfeer. Dus de lange latten en schaatsen tevoorschijn halen. Ook de sneeuwpop die in de winter in de receptie staat te pronken komt weer op zijn plekje te staan. Morgen afscheid van gasten die bijna 14 dagen allerlei weertypes hier hebben meegemaakt. Opruimen, schoonmaken en administratie staat voor komende week op het programma.