Voorjaarsgevoel met winters landschap.

Hoewel alles buiten nog steeds wit door de sneeuw is, lijkt het een beetje voorjaar. De zon schijnt regelmatig overdag en voelt best warm aan. De dagen worden steeds langer (ook een teken dat het voorjaar eraan komt) en de vogels lijken meer geluid te maken. Eigenlijk hebben we een lekkere week achter de rug. We zijn bezig met verschillende dingen. Af en toe word ik verwend door dieren die opeens uit het niets verschijnen. Zo gebeurde het dat we aan de koffie zaten en er een ree langs een weg voorbij kwam wandelen.

Een andere ree kwam vanmorgen vroeg eens langs om te kijken of er nog iets voor hem te eten lag  Meestal zie ik dat hij geweest is omdat wortel, appel of stukjes brood verdwenen zijn. Vanmorgen rond 7 uur hadden we een contact-momentje. Leuk dat dit jonge mannetje zich liet zien en dat hij de tijd nam om op de foto genomen te kunnen worden. Vandaag och maar weer wat verse appelschillen neer leggen.

Een extraatje kreeg ik van een eekhoorn die de weg overstak. Geen foto hiervan, maar wel erg mooi om te zien. Nu wordt het weer tijd om elanden te spotten. Die zien we maar zo af en toe en het zijn er echt een stuk minder dan 7 a 8 jaar geleden. Volgens veel mensen komt dit door de hoeveelheid wolven. Er zijn echter ook mensen die ze in korte periode regelmatig spotten. De mazzellaars.

Nog even winter.

Nog steeds een witte wereld, hier in Gräsmark. Gisteren hadden we dag waarbij het de gehele dag bleef sneeuwen. De wind die erbij was zorgde ervoor dat sneeuw aan een kant van de bomen bleef plakken. Een mooi gezicht al die wit gestreepte bomen.

Omdat het rond het vriespunt was gleed de sneeuw van ons afdak af. Dit gaf dan een flinke doffe dreun op de veranda. Sam, onze hond, werd hier altijd onrustig van omdat hij niet wist waar het geluid vandaan kwam.

Er is een aardig laagje gevallen. Vandaag heeft Gerard op de traktor ruim baan gemaakt zodat de vuilnisauto ruimte genoeg heeft en onze container kan komen legen. Verder zijn we rustig aan het werk geweest. De was is nog niet helemaal weg gewerkt, maar de meeste gebouwen zijn schoon en gebruiksklaar. Zelf vind ik het fijn om de was even buiten te laten uitwaaien onder een afdak. Het ruikt dan frisser. Het duurt alleen wat langer voordat alles droog is (hoewel de vorst de was ook doet drogen alleen niet zo snel).
Afgelopen dinsdag werd ik bij onze tandarts verwacht. Daar had ik mijn jaarlijkse. Ik vind het een lekker gevoel om daar weer vandaan te komen met schone en frissen tanden. Over 10 maanden ben ik weer aan de beurt.

Cadeautjes!

Een cadeautje uit Nederland! Daar genieten we al een ruime week van samen. Gerard maakte er eerst gebruik van en ik ben gevolgd later deze week. Er zijn waarschijnlijk wolkjes met ziektekiemen en bacterieeen die om mensen heen hangen in Nederland en waar we hier in Zweden niet zo veel last van hebben. Het is nemelijk zo dat iedere keer als wij uit Nederland terug komen nemen we een ziektekiem of bacterie mee. Deze keer een die bij de griep en verkoudheid hoort. Hoesten, niezen en koorts waren de verschijnselen. Niet fijn en handig wanneer het hier vol-huis was omdat de Zweedse autorally gereden werd en alle accomodatie gereserveerd waren. Vitamines, vers fruit, hoestdrank en paracetemol moesten ons ondersteuen. En vooral veel slapen. Dat was niet eenvoudig als gasten laat arriveerden, er 's morgens vroeg weer ontbijt klaar moest staan en de nodige onderhoudszaken vericht moesten worden, maar het is gelukt.

Het zag er niet goed uit, wat het weer betreft, begin deze week. Regen en dooi gaven mij het gevoel dat het maart of april was. De grond werd, omdat de vorst uitgetrokken was, zacht en sompig. Normaal, altijd even een momentje in het voorjaar dat een paar dagen duurt. Een groep mannen uit Spanje hadden een heel ander idee van het Zweedse weer tijdens de autorally vertelden ze ons. Gelukkig begon het te vriezen en werd de neerslag die een dag later viel mooie sneeuw. Een van onze "vaste" gasten tijdens de rally vertelde dat hij nog nooit zo'n bijzondere rally had meegemaakt. De natuur leek wel een fotokaart en de rijdende rallyauto's gaven door de verse sneeuw hele bijzondere beelden, vertelde hij. Dat is weer een cadeautje uit Zweden. Mooie fotobeelden! Vandaag was iedereen rond 11 uur weer vertrokken. Aankomende week genoeg te doen met schoonmaken, wassen en ruimen (en zelf op te knappen).

 

Kinderen kunnen leren schaatsen.

Nog even een foto van de beurs op 30 januari.
Afgelopen donderdag zijn we weer thuis gekomen. Na een voorspoedige reis met een behoorlijke file voorbij Hamburg, waren we toch nog op tijd voor de ferry. Voor die tijd nog even naar Enschede gereden om onze nieuwe paspoorten op te halen. De eerste 10 jaar kunnen we weer op reis met een geldig paspoort.
We hadden, van het thuisfront, gehoord dat het niet zo heel koud meer was, maar dat de sneeuw zo goed als weg was, daar hadden we niet op gerekend. De regen, die viel, bevroor op het terrein en hier en daar op de weg met een ijsbaan als gevolg. Verstandig is het om dan de spark te nemen (een slee waar je achter kan lopen en daardoor meer steun hebt). Vergeten is dan niet handig.
We zijn met Jet en Paul nog even naar Mariebergsskogen in Karlstad geweest. Op het meer dat aan het park grenst werd nog flink geschaatst. Voor de kleine kinderen  lag er in het park ijs op de vijver. Daarin stonden pinquins waar kinderen achter konden leren schaatsten. Een mooi gezicht om te zien en helemaal in de wintersfeer vind ik. Wat sneeuw is aankomende week nog welkom tijdens de rally die woensdagavond vanuit Karlstad (dacht ik) begint. Afwachten maar.

 

  

Een goede beurs.

Vandaag is er weer sneeuw in Gräsmark, na dagen van dooien. Fijn voor de gasten uit Denemarken die echt willen langlaufen in de omgeving. Het weer werkt mee in ieder geval. Het is niet zo dat we zelf al weer thuis zijn, maar we hebben contact met het thuisfront en daarmee gaat het goed. Zelf gaan we woensdag weer richting huis. Alles gereed maken voor een wat drukkere februarimaand.

Vandaag, voor voorlopig de laatste keer, gekeken naar kleinzoonlief zijn zwemles. Het is prachtig om te zien hoe hij zijn best doet en de ontwikkeling tijdens de lessen. Onze kleinzoon heeft al zijn vrije tijd benut om bij ons in de buurt te zijn, naast zijn schooldagen. Na de modderduik van een week terug hebben we gisteren "gewoon" maar een stukje op de fiets gereden. Wind tegen en lichte regen konden de pret niet drukken. Hij op zijn kleine fiets met zijwielen en wij waren wel blij met onze fietsen die een beetje meehielpen of wel onze electrische fietsen. Daar hadden we al flink mee geoefend. Op dinsdag (een mooie zonnige dag) op de fiets door het bos naar Hardewijk (40km). Heerlijk in het begin. Na een bepaalde periode begonnen de bilspieren toch aan te geven dat dit oefeningen zijn die niet veel meer gedaan werden en de bekende zadelpijn begon op te spelen. De weg terug leek dan ook langer dan de heenweg. Na een dagje geen fiets toch nog een nieuwe poging van 12km op donderdag. Dit ging al een stuk beter. Vrijdag een dagje met familiebezoek en zaterdag een goede beursdag gehad in Vijfhuizen.
Opvallend waren de vele gezichten die ons bekend waren van "oude" gasten. Zelf zus en zwager kwamen even langs. Een positief en blij gevoel gaf dat na een drukke dag die niet geheel soepel begon. Zweden stond n.l. niet op de lijst van de deelnemende campings. Gelukkig werd onze betaling en inschrijfformulier wel gevonden en kregen we alsnog een goede beursplaats. Achteraf bleek dat wij onder Denemarken stonden ingepland. Hie dan ook een drukbezochte beurs met meer dan 7500 bezoekers.