Wij zijn blij. Onze dochter en schoonzoon hebben een dochter gekregen. Suze is haar roepnaam. Ook haar "grote" broer van 5 jaar is er blij mee. Een paar dagen voor de geboorte vond hij dat de buik van zijn moeders erg leek op de "buik" van een flinke peer.
Gelukkig is deze buik weer redelijk geslonken en het resultaat mag er zijn.
Ondertussen genieten wij ook van de extra aandacht die haar broer even nodig heeft. Zoals b.v. het meegaan naar de zwemles. Hij heel erg zijn best om te laten zien hoe goed het al gaat. Prachtig om te zien.
Fijne momenten in de novembermaand. Ook een reisje per trein was voor onze kleinzoon een feestje. Alleen niet voor zijn oma. Mijn kleinkind voor de eerste keer van zijn leven zwart te laten rijden was niet de bedoeling. Maar een treinkaartje kopen is een dure, en in mijn ogen, een bijna onmogelijke zaak. Een ov-chipkaart moest er gekocht worden. In mijn beleving was de 7,50, die deze kaart kostte, gelijk een deel van het reisgeld. Dat was niet zo dus. De kaart van 7,50 moest nog opgeladen worden. Dit gedaan met 10 euro. Dat bleek nog niet genoeg te zijn, dus nog maar eens 10 euro erbij. In de veronderstelling dat ik hiermee ook het kaartje van mijn kleinzoon kon bekostigen. Dat was niet mogelijk. Even met de auto naar een groter station rijden waar misschien personeel zat die informatie kon geven, was een mogelijke oplossing. Dat lukte dus niet. Door informatie, die een wachtende passagier gaf, toch het risico maar genomen om geen kaartje te kopen voor de kleine jongen maar wel zijn feestje te geven van een treinreisje. Klantvriendelijk is het echt niet bij de Nederlandse Spoorwegen. En ik kan de taal nog lezen. Voor mensen die dat niet kunnen is het een bijna onmogelijke zaak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten